Burası günlüğüm gibi olduğu için biraz kişisel düşüncelerimi yazıp arkadaşlarımın hislerini de dinlediğim, okuduğum için eklemek istiyorum. Sonrasında tekrar yardım aramaya devam edeceğiz diye başladım satırlarıma twitter üzerinden. “Kahramanmaraş’ta 6 Şubat sabahı 04.17'de en az 10 ili etkileyen 7.7 büyüklüğünde deprem” hepimizin hayatını değiştiren o an… Depremden etkilenen Malatya zaten…

Haftaya sporda aceleyle setlerini tamamlamaya çalışan bir grup insanı izleyerek sakince antrenmanımı yaparak başladım. Kimisi işten önce kimisi çocuğunu bıraktıktan sonra geliyor kimisi de set arası daily toplantısına eşlik ediyor ama hep bir acele hep bir sıralı işler silsilesi var. Benimse şu sıralar işim olmadığı için sakince, her yaptığım hareketi…

Uzun zamandır kendimi gece 3 gibi ayakta ve düşüncüler arasında ait hissetmek isterken buluyorum. Yine o anlara gidiyorum. Odanın ortasında dikiliyorum, hafif esen rüzgar eşliğinde adaçayı kokusu geliyor. Döktüğüm gözyaşlarına, sabahlara kadar ettiğim sohbetlere, sinir krizlerine, sevinçlere veya kayıplara dalıyorum tekrardan. …

“İçimdeki insana sığamıyorum. Bir odanın içinde hapsolmuş gibiyim. Sonra tekrar düşününce aslında ruhum bedenime sığamıyor, taşmak istiyor ama yapamıyor. İç sesim sanki alanın bu, dur orada diyor ama ruhum aniden beni bıçaklayıp bedenimi yaracak gibi hissediyorum. Neden bilmiyorum sadece nefes almak istiyorum.” Yukarıdaki cümleleri bir gece uyuyamadığımda yazıp taslakta bırakmıştım…

Nereden nasıl başlasam çok emin olmamakla beraber bir yerden başlamam gerektiğinin farkındayım. 2021 sonlarında başkaları için destek olmaya çalıştığım konularda şu an benim de aynı durumda olduğumu ve bu sefer bu insanların etrafımda olmadığını fark ettim. Mental açıdan bu durumun ne kadar yıkıcı olduğunu fark ettim. İlk başta kariyer konusundaki…

Aslında bu yazıları kendime her ay yazarak ilerleyişimi görmek istemiştim. Şu an ise ilerleyişten ziyade bir gerileme dönemindeyim ya duraklama demek daha doğru olabilir. Beni ben olarak hissedemiyorum. 3 ay önceki ben sanki hayatımda hiç yokmuş gibi geliyor. Belki ben fazla dramatize ediyorum, belki büyümek bana çok koyuyor ama emeklerimin…

Bu notları kimse okumaz yıl sonunda imha ederim diye yazıyordum ama birkaç kişiyle üzerine güzel sohbet etmek fırsatımız oldu. Benzer süreci yaşayanların olması ya da bu sürece dair tavsiyeler, önerileri dinlemek güzeldi. Ajanda doldurmak, bir plana uymak, takvimde bir şeyleri takip etmek tek işim öğrenciyken daha düzenli olduğum konulardı. Şu…

Aslında #100DaysOfFrontend sürecimi anlattığım bir yazı dizisini paylaşmayı düşünüyordum. Bu haftanın zorluğu ve okul yükünden dolayı başka şekilde devam etmeye karar verdim. Bu hafta neler öğrendim, neleri daha iyi yapabilirdim, neleri okuyup beğendim şeklinde kısa notlarımı toplamayı istiyorum. Bu sayede uzun vadeli anılarımı biriktirmiş de olacağım. Haftalık Yansımalar 1. En iyi/mutlu/gururlu anlar

2021 yılı aslında hem bireysel hem de toplumsal olarak zor geçen yıllardan biriydi galiba. Pandemi gibi bir durumdan sonra evlere dönmek bana iyi gelmemişti. Bu yüzden çok çeşitli hobilere daldım, yemek yapmayı öğrenmeye başladım, çeşitli tarifler denedim ve yıllar önce sıcak içecek içmezken şimdi kahve yapmak gibi bir hobim hatta…